عناصر نوشتاری، برشهایی از حروف خوشنویسی اند که به انتزاع رفته و در همنشینی و کنارهم قرارگرفتن در حرکتی سماع گونه مترصد پروازند.

در اجرای اینگونه آثار هیچکاه فرمی از پیش تعیین شده نداشته و اجرای این آثار جزو بداهه ترین و سرعتی ترین آثارم است.

گویی قلم مو بی اختیار با جریان سیال درونی ام بر کستره ی بوم می رقصد و ضربه وار چشم مخاطب را به این سو و آن سو می برد.

شوریدگی، سماع، بداهگی، آنی بودن و سیال بودن و سبکی صفاتی است که از ابتدا در آثارم مشهود بودند.